Οι εξομοιωτές συνιστούν μία πολύ ιδιαίτερη κατηγορία video game, καθώς συχνά καλούνται να ισορροπήσουν στην εξαιρετικά λεπτή γραμμή μεταξύ ψυχαγωγίας και προσομοίωσης. Το PC Building Simulator είναι ένα από αυτά τα παιχνίδια που τα καταφέρνουν περίφημα, προσφέροντας μία ευχάριστη εμπειρία μεν που δεν απέχει και πολύ απ’ την πραγματικότητα δε.
Συνέχεια "PC Building Simulator"
Για κάποιον λόγο είχα το Pentiment στο μυαλό μου ως ένα adventure που έπρεπε να παίξω. Η αίσθησή μου απεδείχθη ορθή αλλά κατά το ήμισυ: το Pentiment ήταν πράγματι υπέροχο αλλά δεν ήταν adventure -τουλάχιστον με βάση τα δικά μου στάνταρ.
Συνέχεια "Pentiment"
Το Escape Academy είναι το τέλειο παιχνίδι για τους λάτρεις των escape room. Το ξεκίνησα δίχως ιδιαίτερες προσδοκίες αλλά με κέρδισε πολύ γρήγορα, αποτελώντας μία πρώτης τάξεως ευκαιρία να… γυμνάσω το μυαλό μου.
Συνέχεια "Escape Academy"
Η περίπτωση του Rusty Lake Hotel είναι -το λιγότερο- ιδιαίτερη. Πρόκειται για ένα παιχνίδι παζλ που αν και θεωρητικά έρχεται να προστεθεί στον κόσμο όχι μίας αλλά δύο σειρών (Cube Escape, Rusty Lake), εν τέλει ελάχιστοι θα καταφέρουν να εκτιμήσουν στο 100%.
Συνέχεια "Rusty Lake Hotel"
Εγκαθιστώντας το Road 96, περίμενα ένα τυπικό visual novel με αρχή, μέση και τέλος, απ’ αυτά που παίζω σωρηδόν τώρα τελευταία. Αντίθετα όμως, η DigixArt βρήκε τον τρόπο όχι απλά να διηγηθεί ένα σύνολο ιστοριών με χαρακτήρα και προσωπικότητα αλλά να τις ενώσει και αποτελεσματικά μεταξύ τους.
Συνέχεια "Road 96"
Ομολογώ πως το Lake είχε πολύ περισσότερο «ψωμάκι» απ’ ό,τι αρχικά υπολόγιζα. Πράγματι, ανήκει στο είδος των visual novel (και ουχί των adventure αφού ούτε σύνθετη σκέψη απαιτεί, ούτε γρίφους διαθέτει) αλλά η αλληλεπίδρασή μου μαζί του ξεπέρασε κατά πολύ το πλαίσιο ενός walking simulator.
Συνέχεια "Lake"
Ξεκινώντας το Inscryption περίμενα ένα τυπικό card game, άντε με δυο-τρεις πρωτότυπους μηχανισμούς και ένα κάπως ιδιαίτερο στυλ. Παιχνίδι της Devolver όμως που να μην ξεφεύγει απ’ τα συνηθισμένα γίνεται; Δε γίνεται. Και το συγκεκριμένο ήταν το άτιμο γεμάτο εκπλήξεις.
Συνέχεια "Inscryption"
Εσχάτως έχω αρχίσει να εκτιμώ τα συμπαγή visual novel, αυτά τα μετρημένα indie που συνήθως διαρκούν λίγες ώρες -όσο χρειάζεται δηλαδή για να αφηγηθούν το στόρι τους. Τι γίνεται όμως όταν μιλάμε για μιάμιση ώρα σκάρτη; Αυτό είναι το No Longer Home…
Συνέχεια "No Longer Home"
Το South of the Circle ανήκει σε ένα είδος που εγώ τουλάχιστον άρχισα να εκτιμώ τα τελευταία χρόνια. Κι όμως, παρ’ ό,τι ξεκίνησε καλά, στην πορεία έπεσε θύμα της ίδιας του της πλοκής, προδίδοντάς με με τον χειρότερο δυνατό τρόπο…
Συνέχεια "South of the Circle"
Ξεκίνησα να παίζω το The Ascent κατόπιν παρότρυνσης ενός συναδέλφου. Το είχα δηλαδή στη λίστα μου αλλά δεν επρόκειτο να του δώσω και προτεραιότητα. Ευτυχώς ο Stewart επέμεινε και έτσι για καλή μου τύχη δεν καθυστέρησα -κι άλλο- το ταξίδι μου στον κόσμο που δημιούργησε η Neon Giant.
Συνέχεια "The Ascent"